Ceci n’est pas une bankje

door Anne-Maartje Lemereis

Al sinds Ubu’s overlijden was ik op zoek naar deze foto want dit is precies hoe ik me Ubu herinner. Altijd als we Ubu zagen gingen we iets leuks doen. In dit geval waren we naar de Apenheul geweest en daarna zegen we neer voor een picknick. Ubu was zo groot en sterk dat ik hem als bankje kon gebruiken en dat vond ik natuurlijk fantastisch. Ik vermoed dat ik het de volgende dag aan al mijn vriendinnetjes op school heb verteld.

Toen ik wat ouder werd ben ik me Ubu vooral als heel stoer gaan herinneren, met zijn leren jack en zijn oorbel en zijn sjekkie. Hij luisterde ook naar  vrij obscure muziek en oh, wat was ik blij verrast toen ik er al tiener achter kwam dat ik niet de enige mens op de wereld was die graag naar Kimya Dawson luisterde!

Nu zit ik in mijn laatste jaar aan het Utrechts Conservatorium en daar ben ik als student-assistent verantwoordelijk voor alle binnenkomende promotiepost. Eens in de zoveel tijd zit daar een flyer van Extrapool tussen; die krijgt uiteraard altijd de beste plek in het folderrek.

Vorige week zocht ik een genante babyfoto van mijn zusje om ter gelegenheid van haar verjaardag op facebook publiek te maken en toen vond ik eindelijk deze foto. Dus die heb ik ingescand (met een scanner die ik overigens van Helma heb gekregen omdat zij er 3(!) in huis bleek te hebben) en ik wil hem graag nog met jullie delen.

Liefs,
Anne-Maartje

This entry was posted in home. Bookmark the permalink.

Leave a Reply