Drie jaar geleden, op 9 juni 2007, was er een geweldige barbecue in de tuin van Harry de Bles in Bemmel. Een formidabel seizoen werd in stijl afgesloten met een urenlang genoegelijk samenzijn met geklets in de tuin, gesmikkel, gelach en John Arts die zich plots als stand-up prijzenuitdeler ontpopte. Met een zeer voldaan gevoel ging iedereen zijns weegs, diep in de nacht. Na de zomer was Harry’s plek in de kleedkamer plotseling leeg. Na enige weken onduidelijkheid over wat hem mankeerde kwam de onthutsende diagnose: Kreuzveld-Jacob. Harry overleed nog geen 3 weken later op 17 september 2007.
Toen ik ergens vorige week de foto’s van onze laatste barbecue zag, editie 2010, kreeg ik kippenvel bij het zien van deze foto: 
18 juni 2010, spelers verdwijnen in de nacht na een voorbij voetbalseizoen; op de dag vóór het eerste toernooi van het seizoen krijgt Ubu z’n eerste fatale diagnose. Om minder dan twee maanden erna te overlijden. Behalve dat doet de foto meteen erg denken aan een beroemd schilderij. Alle figuren om Ubu heen in beweging, hij het kalme lichtpunt temidden van een fijne hoeveelheid bierflesjes. bbq 2007 / bbq 2010
Ja. Jezus nog eens aan toe zeg.
Het kalme lichtpunt temidden van zijn elftal en een reservespeler, dat zijn er 12…
En hij zag dat het goed was.
De avond van Engeland – Algerije. Saaai. Ook qua temperatuur was het die avond, alhoewel Maarten ons anders wil doen geloven, verre van aangenaam. Toch straalt deze foto warmte uit. En die komt niet van de straalkachel.
Op de begrafenis van Ubu trof ik allerlei mensen die ik uit een ver en minder ver verleden kende. Maar dit bericht van Alfred en de foto´s van de bbq 2007 maken me duidelijk dat de door gruwelijke ziekte getroffen Harry de Bles mijn buurman is geweest in de tweede helft van de jaren negentig. Hij woonde indertijd op Piet Heinstraat 23 in Bottendaal en ze verhuisden volgens mij toen Ward een jaar of drie was. Had toen zelf nog net geen kinderen, dus dan blijft zo´n leuk buurjochie je wel bij. Nadien geen contact onderhouden. Voor velen van jullie is dit nieuws van ruim drie jaar geleden, maar voor mij een verse schok.
Nijmegen is een kleine wereld … Harry woonde in de Piet Heinstraat tot hij naar Bemmel verhuisde, dat zal inderdaad ergens half of eind jaren 90 zijn geweest. Poeh, Peter … het spijt me. Ik heb me de afgelopen maanden vaker dan eens afgevraagd wat eigenlijk het nut was om mensen die Ubu soms al decennia lang niet gesproken had te informeren. Nu weet ik het weer wat zekerder: omdat het nog veel akeliger moet zijn zoiets jaren na dato te vernemen.
En toch blijft het lastig te begrijpen.
Lieve Alfred en Teun, dag Kolping boys en de rest,
schrijven en blijven
zien en herzien
het beeld en het woord
zoeken we er geruststelling in of
is het een onder je eigen neus
wrijven van de werkelijkheid?
Zo van: ja daar zat/staat Ubu (of Harry of Marcel) nog
helemaal springlevend op de foto en nu is dat
écht nooit meer mogelijk ……
Ik weet het niet….. (zal bij iedereen wat anders liggen, ook)
Het praten over Ubu op deze plek, zal de club van (voetbal)vrienden
in ieder geval goed doen.
Dat Jezus en zijn apostelen voorbij komen, past bij deze donkere tijd. Jullie blijven hopelijk lichtpuntjes zien……..