Author Archives: Teun

Een fijn stukje van Reinoud. Over Ubu en Ibi. Hup Ibi 2010. Sven Kramer wisselde fout, er hing een aswolk boven Europa en Nelson Mandela leefde nog. Het lijkt soms een eeuwigheid geleden. Het jaar dat Nederland de finale haalde … Continue reading →

Vorige week waren we met een mooi gezelschap in ‘t Haantje, op de geboortedag van Ubu. Hij werd geen vijftig, dit jaar. En wat was het goed om even samen te zijn.  Grote tafel, bier en pinda’s, kaas en worst, … Continue reading →

Ubu studeerde af op de Zwitserse schrijver, dichter, tekenaar en componist Adolf Wölfli. Wölfli bracht de tweede helft van zijn leven door in een cel in een psychiatrische inrichting bij Bern – de ‘Irrenanstalt Waldau’. Daar werkte hij tot aan … Continue reading →

Een jaar geleden, de wonderlijke weken in het hospice. Mijn gedachten gaan er deze dagen voortdurend naartoe. Helma vertelde me laatst hoe ze in die tijd door de zachte herfstochtenden naar Ubu fietste. Opgetogen, vol verwachting. Zoals in het begin … Continue reading →

Reinoud van Uffelen combineert een fijne herinnering met een klein onderzoekje. Een zoektocht naar 2 voetbaluitslagen Na wat omzwervingen eindigden mijn Nijmeegse jaren ergens in het begin van de jaren 90. Mijn vriendin vond een baan in ‘s-Hertogenbosch. Ik ging met … Continue reading →

Een bijdrage van Anja, studiegenoot en vriendin van Ubu 12 februari vorig jaar, dat is de laatste keer geweest dat ik Ubu gezien en gesproken heb. Spelletjesavond, bij mij, met Ubu en Teun. Zij en ik hebben elkaar leren kennen … Continue reading →

Afgelopen zaterdagavond verzamelde zich in de kelder van Café de Plak een opmerkelijk gezelschap aan lange tafels. Mensen die zich tijdens Ubu’s ziekte – en ook daarna – extra bekommerden om Helma, Miki en Doufi. En om Ubu, natuurlijk. Buren, … Continue reading →

Misschien is het maar een verhaal In 1991 hielden drie Nederlandse studenten Algemene literatuurwetenschap een gedenkwaardig referaat. Het was een verwarrende, postmodernistische dialoog: ‘Misschien is het maar een verhaal’. De studenten waren Ubu Lemereis, Martin Hilferink en ik. We werden bijgestaan … Continue reading →

Je zult het je vast hebben afgevraagd. Wat veroorzaakte deze enorme lachbui? Wel, Alfred en zijn zelfontspanner. Het is ergens vroeg in de ochtend. We gaan een mooie foto maken voor de poolbode. Teun en Ubu staan klaar, een voetbal … Continue reading →

Ubu wenste een blijmoedige reünie. En die kwam er. Vandaag namen we met een slordige vierhonderd mensen afscheid van hem. De bijeenkomst in de Titus Brandsma Gedachteniskerk was precies goed. Velen van jullie kwamen eerst nog een kijkje nemen naar … Continue reading →